هوش کلامی یا «Linguistic Intelligence»
هوش کلامی یا «Linguistic Intelligence» یکی از انواع هوش است که بر روی تقویت مهارت‌های کلامی انسان‌ها تاکید دارد و انسان با دارا بودن آن می‌تواند مهارت‌های سخنرانی خود را افزایش دهد.
اگر بخواهیم تاریخچه‌ی هوش کلامی را بررسی کنیم، به نام دکتر هوارد گاردنر روانشناس و استاد دانشگاه هاروارد برمیخوریم.
او اولین بار کلمه هوش کلامی را مطرح کرد و در کتاب قاب‌های ذهنی خود نظریه «هوش چندگانه» را بیان کرده است.
به عقیده‌ی او انسان‌ها در مجموع ۸ نوع هوش دارند که شامل موارد زیر می‌شود:
هوش موسیقیایی
هوش طبیعت گرا
هوش تصویری – فضایی
هوش میان فردی
هوش کلامی – زبانی
هوش منطقی – ریاضی
هوش اندامی – فیزیکی
هوش درون فردی
انسان‌هایی که دارای هوش کلامی بالایی هستند به خوبی می‌توانند افراد را متقاعد کرده و تحت تاثیر دهند.
لحن آن‌ها الهام بخش بوده و می‌توانند شنونده خوبی هم باشند.
در واقع افراد با هوش کلامی بالا به خوبی می‌دانند در هر شرایطی باید از چه جملات و کلماتی استفاده کنند که بتوانند تاثیر گذارترین و ماندگارترین حرف را روی شنوندگان خود بگذارند.
آن‌ها معمولا در زندگی خود نسبت به دیگران، افراد موفق‌تری هستند؛ زیرا می‌دانند که برای رشد و پیشرفت در هر زمینه‌ای باید ارتباط درست و اصولی داشت.
هوش کلامی نیز مانند سایر توانایی‌ها و استعدادها، تا حدودی اکتسابی است اما به این معنا نیست که اگر ما در این زمینه ضعف داریم، دیگر نمی‌توانیم این استعداد را به دست بیاوریم و از راه‌های مختلفی می‌توانیم این هوش را تقویت کنیم به‌طور مثال می‌توانیم وقایع روزانه خود را یادداشت نمائیم، هنگام گفتگوها فقط نظاره‌گر نباشیم و در بحث بین افراد شرکت کنیم، با کلمات بازی کنیم، در موقعیت‌های مختلف مطالعه کنیم و کتاب‌های تقویت هوش کلامی را مطالعه کنیم.